Bij veel organisaties wordt de IT geregeld door een systeembeheerder. Vaak wordt deze extern ondersteund door een IT-partner. Zo zorgt het bedrijf voor continuïteit en kan bouwen op een partner met de meest recente kennis van buitenaf. En kan de systeembeheerder zich met belangrijke zaken binnen de organisatie bezig houden. Tussen de partijen wordt een service contract gemaakt. Hierin staat wie verantwoordelijk is voor wat. Bijvoorbeeld voor het goed laten draaien van de back-up. Zo lang alles goed gaat, is dit een goede oplossing. Maar als er iets mis gaat, kun je maar beter duidelijke afspraken hebben gemaakt.
Zo kwam er onlangs een case bij Attingo binnen waarbij de eerste schijf uit de server al begin augustus stuk is gegaan. Achteraf bleek dat de back-up die iedere avond bij dit bedrijf wordt uitgevoerd, ook sinds die tijd gestopt is. Eind augustus ging de tweede schijf uit de server stuk en toen was er een probleem. Zowel intern als door de IT-partner is het niet opgemerkt dat de back-up niet meer draaide. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren doordat er een update is gedaan van de back-up software. Hierdoor kunnen de instellingen op de achtergrond gewijzigd worden naar default, waardoor bepaalde mappen niet meer meedraaien in de back-up. Het kan allemaal gebeuren en zolang de server goed draait, is er niks aan de hand.
Maar als er dan nog een schijf stuk gaat, heb je een probleem. Gelukkig kon de data weer hersteld worden, maar dit soort situaties voorkóm je natuurlijk liever. Dat geldt voor beide partijen. Want wie is dan aansprakelijk voor de kosten?
Om problemen te voorkomen, is het belangrijk om hier duidelijke afspraken over te maken en verwachtingen uit te spreken. Zo kan voor beide partijen veel tijd, moeite en geld worden bespaard.
